Οι 4 εποχές του Γιάννη Τσαρούχη
Τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα έργα σπουδαίων καλλιτεχνών.
Καλώς ήλθατε στην ιστοσελίδα του πολυχώρου τέχνης και εκπαίδευσης Βυσσινόκηπος. Σε ένα ζεστό, ευχάριστο και ασφαλές περιβάλλον, παιδαγωγοί με όρεξη και σεβασμό στις ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού, το οδηγούν να ανακαλύψει μέσα από τον απέραντο κόσμο της τέχνης νέους δρόμους, διευρύνοντας τους ορίζοντες του… Με τις κούκλες του κουκλοθέατρου ζωντανεύουμε τους ήρωές μας… Με τα μουσικά όργανα και το θεατρικό παιγνίδι ασκούμε την κίνηση, το λόγο και το ρυθμό παίζοντας πολλά μουσικά παιχνίδια και δραματοποιώντας τις ιστορίες μας. Ταξιδεύουμε με την ποίηση, τη μουσική και τη λογοτεχνία σε κόσμους μαγικούς…. Στο εικαστικό μας εργαστήρι πειραματιζόμαστε με διάφορα υλικά και δημιουργούμε τα δικά μας έργα τέχνης… Στον κήπο χαλαρώνουμε και φτιάχνουμε κάστρα στην άμμο… Δανειζόμαστε ένα καλό βιβλίο από τη δανειστική βιβλιοθήκη για να συνεχίσουμε το ταξίδι στο σπίτι μας….
Τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα έργα σπουδαίων καλλιτεχνών.
Παιδική Λογοτεχνία : "Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει" Μάνος Κοντολέων.
Παιδική ποίηση: "Ο χιονάνθρωπος'' Έλλη Αλεξίου.
O Zουάν Μιρό ήταν Καταλανός ζωγράφος που γεννήθηκε στην Βαρκελώνη το 1893. Από μικρός είχε αποφασίσει να γίνει ζωγράφος, αλλά όταν μεγάλωσε έκανε το χατήρι του πατέρα του και έγινε υπάλληλος σε ένα πρακτορείο. Σύντομα, μετά από μια βαριά αρρώστια άφησε τη δουλειά του και πήγε να ζήσει στην εξοχή. Τότε ξαναβρήκε το παλιό του πάθος για το σχέδιο και τη ζωγραφική. Αφού ανάρρωσε γράφτηκε σε μια σχολή Καλών Τεχνών και το 1920 πήγε να ζήσει στο Παρίσι. Εκείνη την εποχή το Παρίσι ήταν η πιο ζωντανή και ενδιαφέρουσα πόλη της Ευρώπης. Συγγραφείς, ποιητές, άνθρωποι του θεάτρου, καλλιτέχνες και ζωγράφοι από κάθε τόπο ζούσαν στο Παρίσι.
Ο Μιρό συναντούσε συχνά τους άλλους ζωγράφους για να συζητήσουν τις ιδέες τους και να ανταλλάξουν απόψεις για την τέχνη. Δίπλα σε σπουδαίους ζωγράφους ο Μιρό έμαθε πολλά πράγματα. Τα χρώματα που χρησιμοποιούσε ήταν λαμπερά και τα αντικείμενα που ζωγράφιζε ήταν αυτά που έβλεπαν τα μάτια της φαντασίας του. Προσπάθησε να απλοποιήσει τη φύση και έτσι έβαζε στα έργα του λίγα σχήματα και λίγα αλλά πολύ ζωηρά χρώματα.
Ο Ζουάν Μιρό έκανε πολλές και σημαντικές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, στη Γαλλία, την Αμερική ακόμα και στο Τόκιο. Το 1975 δημιουργήθηκε το ίδρυμα Ζουάν Μιρό στο Κέντρο Σπουδών Σύγχρονης Τέχνης στη Βαρκελώνη. Ο ίδιος ο Μιρό δώρισε στο ίδρυμα περίπου 5.000 σχέδια του. Δεν υπήρξε μόνο ζωγράφος αλλά και γλύπτης, χαράκτης και κεραμίστας. Έζησε στο Παρίσι και την Ισπανία. Πέθανε το 1983 στην Μαγιόρκα σε ηλικία 90 ετών.
Αφού λοιπόν μάθαμε λίγα πράγματα γι αυτόν τον σπουδαίο ζωγράφο, είδαμε κάποια από τα έργα του και συζητήσαμε για αυτά. Στο σημερινό εργαστήρι ασχοληθήκαμε με τον παρακάτω πίνακα.
Μάθαμε ότι στον Μιρό άρεσε να βλέπει τα πράγματα από ψηλά γι αυτό όταν ζωγράφιζε τον εαυτό του έκανε ένα ήλιο!
Σε αυτό το έργο όμως ζωγράφισε ένα φεγγάρι, ολόγιομο που ήθελε να πάρει την θέση του ήλιου..Το φεγγάρι ζήλευε τόσο πολύ τον ήλιο που έβαψε την νύχτα πράσινη για να κάνει τον κόσμο να πιστέψει πως ήταν τάχα ένα όμορφο λιβάδι και έβαλε πορτοκαλί φουστάνι για να μοιάζει με τον ήλιο. Το γαλάζιο αστέρι μεταμορφώθηκε σε άστρο από μαύρη κλωστή, κρύφτηκε στο ψεύτικο λιβάδι και κοιτούσε με βαθιά περιφρόνηση το φεγγάρι. Και μετά έφτασε το πέταγμα ενός χελιδονιού με μακριά ουρά που πέρασε τόσο κοντά του σαν πύραυλος, για να κάνει το φεγγάρι να μαυρίσει από το φόβο του.
Ο Μιρό ήταν ένα παιδί που δεν μεγάλωσε ποτέ! Είχε φαντασία μικρού παιδιού γι αυτό και όταν αναλύουμε τη ζωγραφική του είναι σαν να αφηγούμαστε ένα ευφάνταστο παραμύθι! Είναι ίσως περιττό να πούμε ότι οι εικόνες και ιδέες που αντλούμε για θεατρικό παιχνίδι είναι αμέτρητες.
Ο παππούλης
Ο παππούλης σαν κοπέλι
κάθε μέρα πάει στ' αμπέλι.
Το ραντίζει, το θειαφίζει
και το διπλοκαθαρίζει.
Και το Μάη με τους ανθούς
κορφοκόβει τους βλαστούς.
Κι ως να διπλοξεφυλλίσει,
η αγουρίδα έχει γυαλίσει.
Τώρα φέρνει στο μαντίλι
κόκκινο, γλυκό σταφύλι.
Τώρα κάθεται δραγάτης
ο παππούς ο ανοιχτομάτης
και του πάμε το φαΐ του
και μας δίνει την ευκή του,
μας φιλεύει και σταφύλια
σε καλάθια και μαντίλια.
Βασίλης Ρώτας
Φοράμε τα κατάλληλα κουστούμια
Προετοιμάζουμε το έδαφος...
και το παιχνίδι αρχίζει!!
Ώρα για χαλάρωση!